ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ....ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ

Το παρακάτω κομμάτι είναι από άρθρο του δημοσιογράφου ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ , Καθημερινή και http://www.medium.gr όπου σχολιάζει μια περίπτωση σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο.

Προ μερικών εβδομάδων μια ομάδα φοιτητών εισέβαλε στο γραφείο του αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Τον έσυραν βιαίως εκτός του χώρου εργασίας του κι έχτισαν με τούβλα την είσοδο. Ολα αυτά μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Ο εισαγγελέας Ξάνθης είδε την παρανομία και άσκησε αυτεπάγγελτη δίωξη. Αυτό ήταν το καθήκον του κι αυτό κάνουν οι εισαγγελείς σε όλο τον κόσμο. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει η «δημοκρατική» άποψη ότι οι εισαγγελείς είναι αναρμόδιοι! Η Σύγκλητος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, λοιπόν, απάντησε πως «σε τέτοιου είδους ακαδημαϊκές διενέξεις, ακόμη και σε σχετικά ακραίες μορφές, δεν μπορεί να έχει λόγο η Εισαγγελία»! (Ελευθεροτυπία 30.12.2006)Επειδή αυτό το επιχείρημα δεν διατυπώθηκε σε κάποιον καφενέ, αλλά αποδίδεται στη Σύγκλητο του μεγαλύτερου πνευματικού ιδρύματος της χώρας, οφείλουμε να ρωτήσουμε μερικά πράγματα: 1) Πόσο ακαδημαϊκή ήταν η διένεξη που δεν έπρεπε να επέμβει ο εισαγγελέας; Επρόκειτο, δηλαδή, περί κάποιας αντιπαράθεσης επιχειρημάτων σχετικά με την παγκοσμιοποίηση, η οποία απλώς κατέληξε σε φωνές; 2) Ποια είναι τα όρια των «σχετικά ακραίων μορφών διενέξεων» που να δικαιολογούν παρέμβαση της Δικαιοσύνης; Είδαμε όλοι κάποιους φοιτητές να σέρνουν ένα πανεπιστημιακό δάσκαλο εκτός του γραφείου του και να εντοιχίζουν την πόρτα. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνουν για να θεωρηθεί «απόλυτα ακραία η διένεξη»; Να τον χαστουκίσουν; Να τον γιαουρτώσουν; Να του κρεμάσουν κουδούνια; Δεν καταλαβαίνουν αυτοί που εκδίδουν τέτοια «επαναστατικά μανιφέστα» ότι αύριο έρχεται η σειρά τους;